Historia i pochodzenie konopi
Znane od najstarszych lat, konopie indyjskie, nie zawsze były i są uważane za coś dobrego. Wielokroć krytykowana roślina ewoluowała i znacznie zmieniła swój kształt, skład chemiczny czy wygląd. Przyjrzyjmy się więc z bliska historii rośliny, na której tak ogromny wpływ mieli ludzie.
Pierwsze siewy rosnące pierwotnie w okolicach Himalajów pozostawały dzikie do okresu ok. 12 tysięcy lat temu. Nadszedł jednak czas, by stopniowo udomowić konopie. Nie wydawało się to nad wyraz trudne. Tak jak w przypadku każdej innej rośliny, trzeba było znaleźć i wypracować odpowiedni system. Niwelując gromadzone przez lata nieprzydatne okazy, hodowcy uzyskali to, na czym im najbardziej zależało.
W ten sposób mogli dokonać selekcji, która polegała na podzieleniu Cannabis Sativa na dwa różne rodzaje: konopie i marihuanę. Do pierwszej grupy zaliczały się plony o dłuższych, mocniejszych łodygach, mniej intensywnych kwiatach z mniejszą zawartością cennej żywicy. Większe pąki i większa liczba gałęzi pozwalała natomiast na wytworzenie marihuany w celach rekreacyjnych czy też leczniczych, która w swoim składzie posiada znacznie większą ilość żywicy. W ten sposób konopie były mnożone i stały się rośliną powszechną dla okolic Indii, Pakistanu, a w późniejszym czasie Ameryki Środkowej (Meksyku, Kolumbii czy Peru). Głównym zadaniem dla lokalnych hodowców było przystosowanie rośliny do określonego klimatu i polepszanie jej odporności tak, by była przystosowana do danego obszaru. Rosnące zainteresowanie konopią obiegło niemalże cały świat i zaczęło rozprzestrzeniać się. Początkowo została ona przekazana do Azji, następnie do Europy Zachodniej i Bliskiego Wschodu, Indii, Afryki oraz Ameryki. Aktualnie nie ma miejsca na świecie, gdzie konopie byłyby czymś obcym i nieznanym. Wszystko to stało się za zasługą kupców, którzy setki lat temu, jeżdżąc od kontynentu do kontynentu, z miejsca na miejsce, przywozili nasiona. Zmiana klimatu i warunków, nieznana wcześniej i znacznie odbiegająca od tych w Azji Środkowej, sprawiła, że roślina z czasem zaczęła wytwarzać związki chemiczne i morfologiczne. Tak powstały kannabinoidy, terpeny i inne cząstki, które odpowiedzialne są za przetrwanie rośliny w świecie. Oczywiste staje się więc to, że ludzie przyczynili się do modyfikacji i selekcji genetycznej rośliny, udomawiając ją i "zmuszając" do przystosowania się do nowych środowisk.
Przyszedł czas na pierwsze badania, które dały podział trzech typów szczepów zgodnie z ich charakterystyką i regionem. Duże rośliny o cieńszych liściach, typowych dla gorętszych i wilgotniejszych obszarów, bliższych rejonom tropikalnym, nazywano Cannabis Sativa . Mniejsze rośliny uprawiane na chłodniejszych obszarach górskich o grubych, ciemnych liściach nazywano Cannabis Indica. Mniejsze rośliny, które przystosowały się do krótkiego lata i kilku godzin światła w niektórych regionach Syberii, nazywano Cannabis Ruderalis. Wszystko to za sprawą szwajcarskiego botanika - Carla Linnaeusa, który odkrył również podział konopi na kwiaty męskie i żeńskie. Tak więc konopia okazała się być rośliną dwuskładnikową. Dokonana wówczas ogromna rewolucja stała się w dzisiejszych czasach normą używaną w uprawie konopi. Możliwość przejęcia nad konopiami kontroli i hodowanie jej zmieniło całkowicie jej wygląd, kształt, właściwości i sposób spożywania jej. Musiało minąć jednak setki lat, by się o tym przekonać.
Sprawdź również: